Thursday, 12 September 2013
ఎదురింటి శిల్పా 1 వ భాగం
శిల్ప, ఆపేరు వింటేనే నాకు ఎక్కడో జివ్వు మంటుంది. నిజంగానే అందమైన పాలరాతి శిల్పం. తెల్లగా కొంచం బొద్దుగా, బుగ్గలు బూరెల్లా , పింక్ కలర్ పెదాలతో, కాటుక కళ్ళతో, నాజుకైనా నడుము ఓంపులతో, నడుస్తున్నప్పుడు ఎదుటి వారిని ఎగిరెగిరి పలకరించే వక్షద్వయం తో, చూడగానే ఇట్టే కసిరేపి తన చుట్టు తిప్పుకోగలిగిన అందం శిల్పాది. శిల్ప ఎత్తు 5,2 ఉంటుంది. మంచి మంచి అందమైన సెక్సీ సారీలు కట్టి ఎత్తైన హై హీల్స్ వేసి బోర్లించిన కుండల్లా ఉండే తన నునుపైన పిరుదలను నాట్యం చేయిస్తూ వయ్యారంగా నడిచేది. నా మటుకు నాకు ఐశ్వర్య గొప్పదా సుస్మితా సేన్ గొప్పదా అంటే , అందం కన్నా కసిరేపే కళ్ళు వొళ్ళు గొప్పవి. అలాంటి కసి కళ్ళతో ఉండె సుస్మిత అంటే నే నాకు ఇష్టం. అలాగే కసి రేపే కళ్ళతో సోయగాలతో ఉంటుంది శిల్ప. నేను వాళ్ళ కాలనీ లోకి కొత్తగా అద్దెకి దిగిన బ్యాచిలర్ని. శిల్ప ఎదురింటిలోనే అద్దెకు దిగాను అనుకోకున్దా నా అదృష్టం కొద్ది. నేను మేడపైన రూం లో ఉండే వాణ్ణి. ఎదురుగా ఉన్న Duplex శిల్పా వాళ్ళది.
నేను గదిలో అద్దెకు దిగిన రెండో రోజే నాకు ప్రత్యక్షమయ్యింది శిల్ప. వాళ్ళ ఆయనను ఆఫీసు కు సాగనంపుతూ. అనుకోకుండా నా గదివైపుకు చూసిన్ది. నేను తనని అదే పని గా గుడ్లప్పగించు కొని చూస్తున్నాను. తను మళ్లి తల కిందకి దించుకొని వాళ్లింట్లోకి వెళ్లి పోయింది. అలా జరిగింది మా మొదటి పరిచయం చూపులతో. కాని తనని నేను మరచిపోలేక పోయాను. ఎంతగా అంటే ఒక్కో రోజు ఆఫీస్ కి సెలవు పెట్టిమరీ కిటికి ముందు మకాం వేసేవాణ్ణి. ఒకరోజు నా అదృష్టం కొద్ది , అప్పుడె స్నానం చేసి వచ్చినట్లుంది అనుకుంటా ఒంటికి టవల్ చుట్టుకొని ఉంది. కిటికి తలుపు వెయ్యటం మర్చి పోయింది. వాళ్ల పర్సనల్ బెడ్రూమ్ మేడపైన ఉండేది. ఎక్కువ భాగం ఆక్కడే గడిపేది తను. ఎవరన్నా వచ్చినప్పుడు కిందికి వెళ్ళేది. తనని అలా ఆ మేడపైన బెడ్రూంలో తడి టవెల్తో చూసేటప్పటికి నా మదన దండం లేచి కూర్చున్ది. నా అదృష్టానికి నేనే మురిసిపోయాను. అది మీడియం సైజు టవల్ కావడంతో తన అందాలనిపూర్తిగా కప్పి ఉంచ లేక పోఇన్ది.
తన తెల్లని పాలిండ్లు కొంతవరకు, వాటి మధ్య లోతైన లోయ, తెల్లని అరటి బోదెల్లాంటి తొడలు. తను కొంచం బొద్దుగా ఉండటం వాళ్ల తన రెండు తొడలు కొద్దిగా అతుక్కొని ఉన్నాయి. టవల్ పలచనిది కావటంవల్ల బాగా తడిసి పోయి, తన చనుమొనలు ఉన్న ప్లేస్ క్లియర్ గా కనపడుతోంది. తన ఎద సంపద చూసి నాకు మతి పోయింది. ఒక్కొక్క వక్షాన్ని మార్ధించాలంటే నా రెండూ చేతులు సరిపోతాయా అనిపించింది. మంచం పై తన బట్టల కోసం అటువైపుకు తిరిగింది. నా దురదృష్టం, మంచం అటువైపుకు ఉంది. టవల్ని నేలపైకి విడిచింది. నాలోని నరాల్లో ఒక్కసారిగా 1000 వాట్ల కరెంట్ పాకింది. తన నునుపైన నాజూకైన పిరుదలని చూసేటప్పటికి. బ్రా కోసం మంచమీదికి ఒంగటమ్ వల్ల పిరుదల మధ్య లోయతో సహా ఇంకా బాగా దర్సనమిచ్చిన్ది. నాకు నోట మాట రావటం లేదు. తెల్లని బ్రాని తన చేతులతో అందుకొని , వాటిలోకి తన బరువైన పాలిండ్లను ఇముడ్చు కుంటు చేతులు వెనక్కి తెచ్చి బ్ర హుక్స్ పెట్టుకుంది. తరవాత పింక్ కలర్ ప్యాంటీ ని వేసుకుంది. వెనుకవైపు పిరుదల మధ్యలో ఇమిడి పోయింది ఆ పింక్ కలర్ ప్యాంటీస్. నాకు ఉన్నపళాన అక్కడకు వెళ్లి తన నాజుకైనా పిరుదల కింద చేతిని పోనించి సుతిమెత్తగా పాముతూ, తొడల మధ్యకు చేరాలి అనిపించింది. కనీసమ్ ఏ ఈగనో దోమనో అయ్యి ఉంటే బాగుండేది అని పించింది. నా ఊహలకు అడ్డుకట్టవేస్తూ టపీ మని మూసుకున్నాయి వాళ్ల గది విండోస్. తను నన్ను చూసేసిన్ది. నాకు గుండెల్లొ దడ మొదలయ్యింది. తను వచ్చి గొడవ చేస్తున్దీమో అనుకున్నాను. కాని అలా చెయ్యలేదు.
తర్వాత ఒక రోజు వరకు అటువైపుకు చూడలేదు. ఆ తర్వాత రోజు అనుకోకుండా తను బట్టలు ఆరేస్తున్నప్పుడు చూసాను. తను కామ్ గా లోపలికి వెళ్ళిపోయింది తనపని తను చేసుకొని. నాకు కొంచం ధయిర్యం వచ్చింది శిల్ప ఎవ్వరికి చెప్పలేదు అని అర్ధమయి పోయింది. ఇంకా ఎలాగైనా శిల్పని లైన్ లో పెట్టాలి అని నిర్ణఇంచుకున్నాను. సమయం కోసం ఎదురుచూసాను.అనుకోకుండా ఆరోజు వచ్చింది. నేను సాయంత్రం త్వరగా పని ముగించుకొని ఇంటికివెళ్ళడానికి బస్సుస్టాప్ లో బస్సు కోసం వెయిట్ చేస్తున్నాను. నేను సరిగా గమనించుకో లేదు కాని శిల్ప కూడా అదే బస్సు స్టాప్ లో ఎప్పటి నుంచో వెయిట్ చేస్తోంది. తను నన్ను అప్పటికే చూసింది. నేను తనని చూడటమ్ తో తల అటు వైపుకు తిప్పుకుంది. ఆ అవకాశాన్ని నేను వృధాచేసుకోదలుచుకోలేదు. వేంటనే తన పక్కకి చేరి పోయాను. కాసేపు ఏమీ మాట్లాడలేదు. తర్వాత చిన్నగా గొంతు సవరించు కొని హాయి... అన్నాను. తను ఏమి మాట్లాడలేదు.
చాలా థాంక్స్ అన్నాను. దేనికి అని అడిగింది. అదే ఎవరికీ చెప్పనందుకు. అన్నాను. దేనిగురించి అని , మళ్లి ఆ సంఘటన గుర్తుకు వచ్చి తలదించుకుంది. తన చెక్కిళ్ళు ఎరుపెక్కాయి. సారీ అన్నాను. ఏమీ మాట్లాడలేదు. నేను కావాలని చూడలేదన్ది, ఏదో అనుకో కుండా అలా చుసేసాను. I Am Very Sorry అన్నాను.తను ఏమి మాట్లాడలేదు. ఏంటండి మీకు మాటలు రావా అన్నాను. నేను అడ్డమైన వాళ్లతో మాట్లాడను అంది శిల్ప. నేను అడ్డమైన వాణ్ణి ఎందుకూ అవుతానండి , మీ ఇంటి ఎదురబ్బాయిని, కావాలనుకుంటే ...... షార్ప్ గా చూసింది శిల్ప. అదే నండి కావలి అనుకుంటే మంచి స్నేహితుడ్ని. మంచి స్నేహితుడివా.. ఎలా ... నా చిన్నప్పటి నుంచి నాతో కలిసి మెలిసి తిరిగావా, లేకపోతే నువ్వేమన్నా నా మేనత్త కొడుకువా అంది శిల్ప. అంటే ఫ్రెండ్ అవ్వాలి అంటే మేనత్త కొడుకయ్యి ఉండాల అండి అన్నాను అమాయకంగా. మరీ అంత నటించకు, చూడూ నాకు ఇలాంటి పరిచయాలు అవి ఇవి నచ్చవు. ఏదో తప్పు జరిగింది అన్నావు, ఆ విషయాన్ని అంతటితో వదిలెయ్యి, ఏదో వంక పెట్టి నాతోటి మాట్లాడాలని ప్రయత్నించకు అంది. నాకు ఇంక ఏమి మాట్లాడాలో అర్ధం కాలేదు. ఇంతలో బస్సు వచ్చింది. ఇద్దరం బస్సు ఎక్కం. అనుకోకుండా పక్కపక్కనే బస్సులో నిలబడాల్సి వచ్చింది బాగా రష్ గా ఉండడంతో. అందులో మన సిటీ బస్సుల గురించి చెప్పక్కర్లేదుకదా. సడెన్ బ్రేకులు , ఇంకేముంది తన మెత్తని పిరుదలు నాకు గుద్దుకున్నై. నాలో కోరికలు మొదలయ్యాయి. రక్తమంతా ఒక చోటికి చేరి నాలోని మరో వ్యక్తిని గట్టిపరచటమ్ తెలుస్తోంది. పూర్తిగా గట్టిబడి నిటారుగా తయారింది. ఒక సారి కిందకి చూసుకున్నాను. ఎత్తుగా నాకే తెలిసిపోతోంది. ఇంతలో మళ్లి సడన్ బ్రేక్. శిల్ప గుండ్రని కుండలు మల్లి గట్టిగా వత్తుకున్నై. ఈసారి మా వాడు ఏమి తక్కువ తినలేదు, ఆ రెండూ క్షణాలలోనే శిల్ప పిరుదల సందుల్లోకి గట్టిగా గుచ్చుకొని పోయాడు. శిల్పకి అర్ధమైపోయిన్ది తన వెనుక ఏమి జర్గిందో. చివుక్కుమని ఒకసారి చూసిన్ది. నేను ఏమి మాట్లాడకుండా తల దించుకున్నాను. ఇంకొక సారి ఆ అవకాసం ఇవ్వ కుండా నావైపుకు తిరిగినిది. మళ్లి ఇంకో సడన్ బ్రేక్ ఈ సారి చాలా పెద్దది. తను పూర్తిగా నామీదకి వాలి పోఇన్ది. తన బరువైన పాలిండ్లు నాయెదపై కొంత సేపు సేద తీరాయి. నా చెయ్యి అసంకల్పితంగా తన నడుమును పట్టుకుంది. ఇద్దరి ముఖాలు దగ్గిరగా ఒకళ్ళ శ్వాస ఒకళ్ళకి తెలిసేలా, అవి కొద్దిక్షణాలే అయినా , నాకు మాత్రం కొన్ని యుగాల్లా అనిపించింది. ఇంతలో తను తేరుకొని soory అంది. పర్లేదండి అన్నాను నవ్వుతూ. మళ్లి చుక్కుమని చూసిన్ది. మా ఇద్దరి stop రావడంతో దిగి పోయాము. వీధిలో వాళ్ళు చుస్తే బాగోదు అని నేను ఆక్కడే ఆగి పోయాను. తను వెళ్లి పోయింది. వీధి చివరకి వెళ్ళిన తర్వాత కొంచం సేపటికి వెనక్కి తిరిగి చూసిన్ది. నేను అలా తను వెనక్కి తిరిగి చూస్తున్ది అని అస్సలు అనుకోలేదు. నాకెందుకో మంచి రోజులు వస్తున్నై అనిపించింది. మళ్లి రోజు తనని చూడటం మొదలు పెట్టాను.
తను కూడా నన్ను చూసి చూడనట్లు చూస్తోన్ది. మళ్లి తనని మాత్రం అలా టవల్తో చూసే అవకాసం రాలేదు. 10 రోజుల తర్వాత అదే bus stop లో కలిసాము. దగ్గరకి వెళ్లి హాయ్ అన్నాను, తను ఏమి మాట్లాడలేదు. కనీసమ్ హాయ్ అని చెప్పొచ్చు కదండీ అన్నాను. తను మాట్లాడలేదు. ఓహ్ sorry sorry మీరు అత్తకొడుకైతేనే మాట్లాడతారు కదా అన్నాను. తను చిన్నగా నవ్వుకుంది. నాకు కొంచం ధైర్య మొచ్చింది. మీరు ఈ చీరలో చాలా బాగున్నారు అండి అన్నాను. ఏమీ మాట్లాడలేదు. ఇన్ఫాక్ట్ మీ సలేక్షన్ చాలా బాగుంటుంది అండి మీరు ఏ డ్రెస్ వేసినా చాలా సుపర్బ్ గా ఉంటారు. థాంక్స్ అంది. you are welcome అన్నాను. నేను థాంక్స్ చెప్పింది అందుకు కాదు, మరి అన్నాను. మొన్న మన ఇంటి దగ్గర బస్సు దిగిన తర్వాత నన్ను ఫాలో అయ్యి అల్లరి పెట్టనందుకు. ఓహ్ అదా ... నేను అలాంటి అబ్బాయిని కాదులేండి అన్నాను. మరి కాకపొతే పక్కింటి వాళ్ళ కిటికీల వైపుకు ఏమిటో పని అంది శిల్ప.
అందరి కిటికిలని తలుపుల్ని చూడటానికి నేనేమన్నా దొంగనా, ఏదో నాకు నచ్చిన కిటికీని మాత్రమే చూస్తాను. ఇప్పటి వరకు ఎన్ని కిటికీలు నచ్చాయి అంది శిల్ప. ఇంతకూ ముందైతే లేదు , ఇమధ్యైతే ఒక కిటికి బాగా నచ్చింది, మరీ.... అని ఆపాను. జాగ్రత్త కిటికీకి మేకులుంటై గుచ్చుకోగలవు అంది. ఒక్క మేకే కదండీ , అది ఎక్కడుంటుంది ఎప్పుడొస్తుంది, ఎప్పుడు వెళ్తుంది అన్ని నాకు బాగా తెలుసు అన్నాను. ఆహా అయితే బాగానే నిఘా వేశావ్ అన్నమాట అంది శిల్ప. చెప్పాను కదండీ నచ్చిన కిటికీ అని అన్నాను. తను తలను ఆహా అంటు ఊపిన్ది. తనని అప్పటి దాక గమనించ లేదు కాని తను ఆ రోజు రెడ్ సారి కట్టుకుంది. స్లీవ్లెస్ జాకెట్ . వెనుక చాలా వరకు ఓపెన్. సారి చాలా పల్చగా ఉంది. లోపల రెడ్ దిసైండ్ జాకెట్ క్లియర్ గా కనపడుతూంది. జాకెట్ టయిట్ గా ఉంది. హుక్స్ ఊడిపోతాయేమో అనిపించేంత టైట్ గా. చీర అలా ఒంటికి అతుక్కొని పోయి ఉంది. చాలు చాలు నాకు దిష్టి తగులుతుంది అంది నా అలోచనలను కట్ చేస్తూ. నేను గట్టిగా నవ్వాను. బస్సు ఎంత సేపటికీ రాకపోవటంతో ఆటోలో వెళ్దామా అన్నాను.
నీతోనా నేను రాను. ఏంటండి, నేను ఎక్కడికి రంమంతున్నాను ఇంటికి వెల్లటానికేగా, నేనేమి ఈ గాప్ లో చేసేయ్యను లేండి అన్నాను. ఆ మాటకి సిగ్గుపడి పోయిన్ది శిల్ప. ఉండండి ఆటొ పిలుస్తాను అంటు ఆటోని పిల్చాను, తను ఏదో మాట్లాడ బోయింది కాని నేను పట్టించు కోలేదు. ఆటోలో ఎక్కి కూర్చున్నాను.తను రాలేదు. సందు చివర్న దిగి పోతానులేండి మీరు ఏమి భయ పడక్కర్లేదు అన్నాను.
తను ఇంక ఆలోచించలేదు. ఆటో బయలు దేరింది. తన పక్కనే నేను, కలలో కూడా ఊహించ లేదు. మంచి స్ప్రే వాసన నాకు తెలుస్తోంది. అటో కుదుపులకి ఒకళ్ళని ఒకళ్ళు తగులుతూ ఉన్నాం. కొంచం సేపు తను అన్ కంఫర్ట్ గా ఫీల్ అయింది ఆ తర్వాత పట్టించు కోలేదు. నిజంగా మీరు ఈచీరలో చాలా బాగున్నారు అన్నాను. ఎన్ని సార్లు చెప్తారు అంది శిల్ప. ఎన్ని సార్లు చెప్పినా తక్కువే, అయినా మీరు చీర కట్టు కోవడంలో ఎక్స్పర్ట్ అనుకుంటా అన్నాను. అబ్బో మికెలా తెలుసు.చూసాగా అని నాలిక కర్చుకున్నా. మళ్లి కోపంగా చూసిన్ది శిల్ప. మీకు ఇంక వేరే పని ఏమి లేదా అంది. ప్రస్తుతానికి మాత్రం కిటికి తలుపులు తెరవటమే నాపని అన్నాను. బాగానే ఊహల్లొ ఉన్నారు కానివ్వండి అంది. ఏమో మీ పక్కన ఇలా కూర్చొని ప్రయాణం చేస్తాను అని అనుకున్నానా , అది కూడా జరుగుతుందేమో చూద్దమ్ అన్నాను. మీకు పెళ్లి అవ్వలేద అని అడిగింది. మీ లాంటి అమ్మాయి దొరకలేదు అన్నాను. పోనీ నన్ను చూడమంటార అంది శిల్ప. ఏ నన్ను ఆ గదిలో నుంచి పంపించేద్దాం అనా అని అడిగాను. అబ్బే అలా ఏమి లేదు అంది. అంటే నేను అక్కడ ఉండటం మీకు ఇష్టమే అన్నమాట అన్నాను. తను ఏమి మాట్లాడలేదు. కొంచం చనువుగా నా భుజాల్ని తన భుజాలకి ఆనించాను. తను ఏమి తెలీనట్లు తల అటు వైపుకు తిప్పి బయట ట్రాఫిక్ ని చూస్తూ ఉంది. ఇంతలో ఆపు ఆపు అన్నాను డ్రయివర్ ని. ఆటో ఆగింది. ఎందుకూ అన్నట్లు ప్రస్నార్ధకంగా చూసిన్ది. ఇక్కడినుంచి నేను నడుచుకుంటూ వస్తాను, మీరు వెళ్ళండి, ఎవరన్న చూస్తే బాగోదు అన్నాను. కళ్ళతోనే థాంక్స్ చెప్పింది నవ్వుతూ. మరి బంగారు బాతుని ఒక్కరోజే కొసుకుతింటారా ఎవరైనా అన్నాను . తను నవ్వుకుంటూ నువ్వు పోని బాబు అని ఆటొ వాడికి చెప్పింది.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
superb narration.....post it in xossip.com as you posted other stories. it gives better response.
ReplyDeleteRam